Week 37

Stom

Het zat er natuurlijk al aan te komen, maar ergens heb ik ook altijd hoop dat ik er deze keer van gespaard blijf: de het-kind-gaat-weer-naar-schoolsnotvalling. Ugh. 🤧 Tijdens onze date op dinsdagavond voelde ik het opkomen en het is er de rest van de week niet meer op verbeterd. Integendeel. Telefonisch werk met keelpijn, een verstopte neus en niesaanvallen is nu niet mijn favoriete bezigheid.

Woensdag en donderdag kon ik mezelf nog door de dag worstelen, maar op vrijdag moest ik me toch afwezig melden op’t werk, ik voelde me écht flink ziek. Ik heb de hele dag niets gedaan behalve verhuisd van mijn bed naar de zetel.

leuk

Dinsdagavond kwam Lena babysitten en ging ik met het lief uiteten. We gingen ervoor met lekkere echt zelfgemaakte kaaskroketten, vol-au-vent met frietjes (voor mij), lamsvlees met frietjes (voor hem) en chocomousse en een verwenkoffie als dessert. Buiten dat het eten allemaal echt lekker was, vond ik het enorm fijn om nog eens met het lief alleen op stap te gaan.

Nadat we dus nog maar net baby J in ons leven en in de wereld mochten verwelkomen, werd deze week baby S geboren. Ik sta echt te po-pe-len om het klein ventje eens in mijn armen te houden, maar omdat ik nog snipverkouden ben, moet ik nog een beetje geduld hebben.

Zaterdag zag ik een prachtige regenboog! 🌈 En tijdens een avondwandeling ook echt een bijzondere lucht.

De week sloten we af met een tripje naar Plopsaland. Ik kon via mijn werk voor ons drie voor 20 euro tickets kopen, dus er werd niet getwijfeld. Eenmaal onderweg sloeg de twijfel toe want over de laatste vijf kilometer deden we bijna 45 minuten, maar kom, we made it! En het was tof! Ik vreesde voor de drukte, maar eenmaal in het park vond ik het qua gevoel eigenlijk best wel meevallen. D was een engeltje, ik at churros en ging wel drie keer met het kind naast mij in een rollercoaster. We waren hier collectief verbaasd dat hij dat durfde, maar hij vond het de max. Toffe dag! 10/10!

Ik heb even getwijfeld of ik dit nu leuk vind of niet, maar de laatste erg grote werken in huis zijn aangebroken met de gevel- en dakrenovatie. Er liep uiteraard wel het een en ander mis (zo is een van de onderaannemers weggegaan na een discussie met de aannemer, waardoor die mens het werk nu in zijn eentje moet doen en er was echt héél veel lawaai), maar ik ben content dat we dit nu ook gaan kunnen afronden. Ik gok dat het nog een week of drie afzien is.

Geluisterd

Eindelijk luisterde ik The Charm Offensive af! Ik ben blij te kunnen zeggen dat het verhaal nog goed gekeerd is en ik er toch van genoten heb.

En dan luisterde ik tijdens mijn flextijd (zo heet de tijd die ik zelf mag indelen) ook regelmatig naar fip.fr waar ik altijd een beetje vakantiegevoel van krijg.

Gelezen

Ik las Ik heb ADHD en daar komen ze nu pas mee uit. Ik ga er denk ik nog een aparte post over schrijven!

En daarnaast startte ik in een bibboek: The Prison Healer van Lynette Noni.

Seventeen-year-old Kiva Meridan has spent the last ten years fighting for survival in the notorious death prison, Zalindov, working as the prison healer.

When the Rebel Queen is captured, Kiva is charged with keeping the terminally ill woman alive long enough for her to undergo the Trial by Ordeal: a series of elemental challenges against the torments of air, fire, water, and earth, assigned to only the most dangerous of criminals.

Then a coded message from Kiva’s family arrives, containing a single order: “Don’t let her die. We are coming.” Aware that the Trials will kill the sickly queen, Kiva risks her own life to volunteer in her place. If she succeeds, both she and the queen will be granted their freedom.

But no one has ever survived.

With an incurable plague sweeping Zalindov, a mysterious new inmate fighting for Kiva’s heart, and a prison rebellion brewing, Kiva can’t escape the terrible feeling that her trials have only just begun.

Gekeken

Op vrijdag meldde ik me dus ziek en keek ik in de namiddag (met wat dutjes tussendoor, haha) zowel naar No Hard Feelings als Me Before You. Die eerste vond ik – ondanks dat ik Jennifer Lawrence heel leuk vind – maar mwah, maar de tweede vond ik prachtig! Ik moest er zelfs van huilen.

Zaterdag was ik te moe om aandachtig naar een film te kijken, dus het lief mocht kiezen. Hij zette The Last Duel op. Uiteindelijk was hij diegene die na een minuut of vijf in de zetel lag te knorren en keek ik de film dan toch uit, haha. Niet echt mijn genre of zo, maar ik kan toch zeggen dat het wel een goeie film was.

Gegeten

Zo van die voorgemaakte spaghettisaus is meestal niet zo mijn ding, maar nu kocht ik met een mooie korting twee “pakjes” (ik schrijf dat tussen aanhalingstekens want het zijn eigenlijk een soort van worsten) Bavet spaghettisaus en jammie, die vond ik wel heel lekker. Ideaal ook in deze intens drukke weken.