Glimmers #2

Glimmers zijn die kleine momentjes die je een gevoel van rust, verbondenheid, veiligheid en contentement brengen – alsof alles precies is zoals het moet zijn. Het zijn die kleine dingen die je soms op ’t onverwachte opmerkt en die je dag direct een beetje beter maken.

✦ Op maandagavond reed ik naar Anja om bovenstaande taarten al te gaan afzetten, zodat ik die op dinsdag niet met mijn fiets moest meenemen (ik denk dat ze een met momenten hobbelige rit van bijna 15 km niet zouden overleefd hebben). En onderweg terug naar huis zag ik een ooievaar op een lantaarnpaal zitten!

✦ De taarten! Ik proefde alleen van mijn chocolade fudge brownie cheesecake en die vond ik heerlijk. Maar de appeltaart zag er toch ook erg smakelijk uit. Ik was blij dat ik na het fiasco van vorige keer eens iets lekkers kon voorschotelen.

✦ Op zaterdag zei ik tegen D dat ik zin had om te bakken. Hij zei: “Mama! Ik wil zo graag eens pupcakes (lees: cupcakes) maken!” We maakten dus pupcakes samen. Ik vond het vooral stresserend, maar dan toch ook wel weer tof om wat bakliefde door te geven.

✦ Voor het lief zijn vadertjesdag bestelde ik een cadeautje bij Dille & Kamille en ik deed mezelf gelijk een hartjesspringvorm cadeau. Toch nog leuker om een hartjestaart te eten dan een gewone ronde, eh?

✦ Bij een gespecialiseerde verfwinkel kochten we metaallak in de kleur Lilac Lottie (♡) voor onze gezandstraalde metalen steunpilaar. Alleen, toen we die lak erop zetten begon het ding te roesten. Toch het laatste wat je verwacht van metaallak. Het lief contacteerde de winkel en amai, die service! Er werd een heel onderzoek ingesteld (ze namen onder andere contact op met het bedrijf dat de pilaar had gezandstraald om te checken of er geen andere soort product werd gebruikt en er werden labotesten gedaan) waarbij ze ons constant op de hoogte hielden en we dus uiteindelijk gratis een nieuwe pot kregen. De verf zit er nu opnieuw op zonder roest!

✦ Tijdens onze teamdag op dinsdag (waarvoor ik dus de taarten had gebakken) kreeg ik een superlief afscheid, ook al ben ik pas in augustus officieel weg – het was de laatste keer dat ons hele team bij elkaar was. Ik was blij dat ik mijn zonnebril op had, want ik moest toch een beetje mijn best doen om niet te huilen.

✦ In een poging om mij beter te kunnen concentreren als ik administratieve taken moet doen op’t werk (of moet bloggen zelfs), maakte ik een focus afspeellijst en er staan alleen maar harde technonummers op. Ik weet niet hoe het komt, maar ik zet dat aan, mijn koptelefoon op mijn oren en gaan 🚀🚀🚀 Dat helpt mij zo goed!

✦ Sinds ik hier blog, zit ik véél minder achter mijn pc of laptop en dat vind ik toch een fijne ontwikkeling en dat maakt het ook leuker om dan eens wel bewust tijd uit te trekken voor een paar uur ongestoord computeren.

✦ Ik activeerde mijn Kobo Plus abonnement weer en kon weer een hele lading boeken aan mijn TBR toevoegen.

✦ Tijdens het verlengde Pinksterweekend mocht ons kind bij oma en opa logeren. Hij was weg en we misten hem al direct. Ik vind dat toch altijd zo dubbel hoe je zo kan snacken naar eens een dag weer zonder kind zijn en dan toch meteen dat gemis voelt. Enfin, het waren wel twee erg fijne dagen. Het lief werkte veel in huis en ik hield me sinds lang nog eens bezig met boektracker in Notion en mijn blog.

✦ Van mijn collega’s kreeg ik als afscheidscadeautje een cadeaubon en ik kon daar maar liefst 7 boeken mee kopen! Mijn tactiek is dat ik e-boeken die ik echt héél goed vond aan mijn fysieke boekenkast wil toevoegen. Op die manier kwamen er zes bij (Quicksilver en een paar van Ali Hazelwood) en dan kocht ik ook nog een nieuw exemplaar waar ik nieuwsgierig naar was: The Book of Azrael. Ik had nog mooie stapelkorting ook!

✦ D kreeg vorig jaar voor zijn verjaardag walkietalkies van zijn meter. Hij vond die afgelopen week nog eens terug en wilde daarmee spelen. Ik trok dus met het lief naar boven waar we ons verstopten in de kamer terwijl de kleine beneden bleef. Echt, wij hebben wel tien minuten de slappe lach gehad door het kind zijn geroep door die walkietalkie. Hilarisch!

✦ Ik word zo gelukkig van precies goei koffiekoeken! Het is een beetje decadent vind ik om die bij die ene bakker in’t stad te bestellen en dan te laten leveren, maar het is het zo waard! Af en toe eens splurgen en twee dagen de lekkerste koeken vreten: count me in!

✦ Anja en Linda kwamen op bezoek voor een dagje bloggen. Het was (as usual) organisatorisch niet top geregeld door mij, want er kwam iemand kijken om onze living te pleisteren en onze huishoudhulp kwam poetsen. Er was beneden dus niet echt ruimte om op ons gemak te zitten en het bureau was alweer rommelig.

Het lief en ik functioneren het beste met een strakke deadline. Vijftien minuten voor de pleisterman en Anja en Linda er waren hebben we het hele bureau opgeruimd! Toch wat inspirerender zitten zo, haha.

✦ Ik ontdekte de app Listy waarmee je lijstjes kan maken en het extreem toffe is dat als je bijvoorbeeld een lijstje met boeken of films/series maakt, je automatisch de afbeeldingen kan zien! Ik ga daar goed op.
←

✦ Ik ging bij een psychiater langs in verband met de ADHD-diagnose en dat was zo’n fijn mens. Veel aangenamer dan mijn vorige ervaring met een psychiater die zei dat mijn verhaal raar was.

✦ Samen met het lief een pizza eten en The Mummy kijken.

✦ Toen we gisteren de kleine aan zee gingen ophalen na zijn weekendje bij oma en opa, had hij krampen in de auto. Top timing uiteraard. Het was megafile, in geen velden of wegen een tankstation of zo te bekennen. Waze stuurde ons via een afslag om de file te ontwijken, nergens een frituur of gewoon IETS met een wc te zien (wel twee toiletten op de oprit van een huis, haha). Ik zag in een wijk twee mensen staan, maande het lief aan om te stoppen en ging vragen of de kleine naar de wc mocht. Geen vragen, gewoon de deur wagenwijd open, “goa mo ze maske“. Ik ben altijd een beetje verbaasd als de mens zijn goedheid laat zien. En uiteraard moest hij niet meer kakken :’)

✦ Vandaag is de dag dat ik nog eens een nieuwe tattoo laat zetten! Het lijkt al (te) lang geleden, maar de laatste keer was 19 maart, dus dat valt wel mee ;p Ik heb zoveel zin om Lena nog eens te zien ook! Dat is wel echt al te lang geleden.

✦ Afgelopen weekend gingen we met de kleine naar het festival van de ex-rugbyclub van het lief – Samson & Marie traden op. Amai, het gezicht van het kind toen Marie op het podium stond, zo vol verwondering! Alsof hij toen pas echt besefte dat het écht Marie was. Goud waard! Hij kon daarna ook nog een gehandtekend kaartje bemachtigen en liet een ballon plooien: een soort gigantische toverstaf met een roze hart. Toen voelde ik weer eens hoe fijn mijn leven is.