Problem-solving Penny & Manic Martha

Eergisteren ben ik begonnen in het boek Haal het beste uit je kind van Ilse Vande Walle. Ik zit nog maar aan het begin (18% gelezen), maar ik las al iets wat meteen bleef hangen en waarover ik iets wilde schrijven. Het hele boek draait eigenlijk rond mindset – en hoe je als ouder je kind kunt begeleiden naar een growth mindset. Maar, zegt de auteur, voor je dat kunt doen, moet je eerst eens goed kijken naar je eigen mindset.

Er bestaan dus grofweg twee soorten: de fixed mindset en de growth mindset. Een fixed mindset is een manier van denken waarbij je vertrekt van het idee dat talent of aanleg vastligt. Maar bijvoorbeeld ook dat je iets nog niet kunt en er dan maar niet aan begint. En dat is niet altijd “slecht”, je kunt ook best ver komen met een fixed mindset als je niet al te veel uitdagingen op je pad krijgt.

De growth mindset daarentegen zegt dat iedereen kan leren en groeien. Je kunt beter worden in iets omdat je er tijd en moeite in investeert. Dat betekent niet dat je overal expert in moet worden, maar wel dat je mogelijkheden hebt. Opties. Kans op ontwikkeling. En dat is iets wat ik mijn kind heel graag wil meegeven.

Monkey see, monkey do, dus je kunt je kind die growth mindset niet bijbrengen als je zelf nogal vast zit in de fixed mindset.

Bij ons thuis proberen we bijvoorbeeld niet te zeggen: “Ik kan dat niet”, maar wel: “Ik kan dat nog niet.” Ik leg uit dat nieuwe dingen soms ongemakkelijk aanvoelen, maar dat dat erbij hoort. Dat je mag oefenen. Dat fouten maken oké is. En dat iets goed doen meestal niet vanzelf gaat, maar het resultaat is van blijven proberen.

Wat ik leuk vond in het boek, is dat Ilse Vande Walle aanraadt om je twee mindsets ook echt een naam te geven. Zij kiest voor Manic Martha (fixed) en Perfect Paula (growth). Zelf kon ik me wel vinden in Martha – zo’n stemmetje dat alles in twijfel trekt, het snel opgeeft of zich zorgen maakt over falen. Maar “Perfect Paula” voelde voor mij dan weer een beetje … euhm, té perfect. Dat past voor mij niet bij die groeimindset. Dus ik doopte haar om tot Problem-Solving Penny. Staan we voor een uitdaging, dan gaan we die aan en doen we ons best. Nu ik erover nadenk, is het misschien ook niet helemaal gepast, maar alsnog beter dan “perfect”.

Goed, ik dacht eerst: eigenlijk ben ik best wel een Penny. Ik leer ook echt graag nieuwe dingen bij, ik laat me niet zo snel uit mijn lood slaan. Als ik iets niet snap of kan, doe ik moeite om het te begrijpen, uit te zoeken of onder de knie te krijgen. Maar toen ik wat langer nadacht … zag ik Martha ook overal opduiken.

Als ik probeer om een ochtendroutine vol te houden. Gezonder te eten. Nieuwe dingen te leren. Projectjes af te werken. Of gewoon een compliment te ontvangen zonder meteen mijn inspanningen af te doen als “het was echt niet zoveel werk hoor”.
Ik zeg ook al jaren dat ik meer wil bewegen. Sporten zelfs. Maar dan is Martha daar met haar irritante stemmetje die zegt dat ik gewoon echt geen sporter ben, het is zeker geen sterkte van me, ik ga dat toch niet volhouden, ik vind het niet leuk.

Uiteraard, als ik er geen moeite in stop, gaat er precies nougatbollen gebeuren. Ik ga inderdaad niet goed worden in sporten of het leuk vinden en ik zal er al helemaal geen resultaten van zien (of nog belangrijker: voelen).

Dus, diezelfde dag dacht ik: het is tijd dat ik Penny wat vaker aan het woord laat en dat ik Martha een beetje verlof geef. Penny mag mij coachen. Ze mag mij helpen om klein te beginnen, door te zetten, fouten te omarmen en vooral niet op te geven na dag twee. Penny liet me dus inzien dat ik gewoon nu kan sporten, dat het niet erg is dat de kleine erbij is, dat ik niet echt “het juiste” moment moet zoeken, maar het gewoon kan maken. Dat ik echt geen nieuwe outfit nodig heb voordat ik kan beginnen – het resultaat van al mijn vorige pogingen ligt in een schuif in mijn kleerkast, haha. En dus verbaasde ik mezelf door een work-out van 20 minuten te doen in mijn living terwijl D vrolijk meedeed.

Penny for the win! En zo haal ik dus niet alleen het beste uit mijn kind, maar ook uit mezelf. Win-win, seg!